رطوبت را به صورت تخصصی فرا بگیریم
از نظر علمی بیان شده است که رطوبت معیار بخار آب موجود در یک گاز است.
بخار اصطلاحی است که به شکل گازی ماده ای اطلاق می شود که معمولاً به صورت جامد یا مایع وجود دارد. وقتی مایع به صورت گاز وجود داشته باشد، بر محیط اطراف خود فشار وارد می کند.
این فشار میزان بخار موجود در هوا را در دمای معین تعیین می کند. این مقدار که به عنوان فشار بخار معروف است، با دما و فشار و همچنین از ماده ای به ماده دیگر متفاوت است.
به عنوان مثال، آب در دماهای نزدیک به جوش، فشار بخار بالایی دارد (در نقطه جوش فشار بخار = فشار اتمسفر). فشار بخار کم در دماهای زیر انجماد (همه جامدات عموماً فشار بخار پایینی دارند، اگر چنین نبود، تبخیر می‌شوند).
با کاهش فشار، فشار بخار افزایش می‌یابد، که توضیح می‌دهد که چرا آب در دمای پایین‌تر در ارتفاعات بالاتر می‌جوشد (فشار کم). رطوبت مطلق اندازه گیری جرم بخار آب موجود در حجم مشخص است.
از آنجایی که اندازه گیری جرم بخار آب دشوار است، از اندازه گیری معمول تری به نام رطوبت نسبی استفاده می شود. رطوبت نسبی رطوبت (RH) درصدی از مقدار آبی است که هوا می تواند در دمای معین نگه دارد. معادله زیر درصد رطوبت نسبی را محاسبه می کند.
.
از آنجایی که اندازه گیری جرم بخار آب دشوار است، از اندازه گیری معمول تری به نام رطوبت نسبی استفاده می شود. رطوبت نسبی رطوبت (RH) درصدی از مقدار آبی است که هوا می تواند در دمای معین نگه دارد. معادله زیر درصد رطوبت نسبی را محاسبه می کند.
از آنجایی که اندازه گیری جرم بخار آب دشوار است، از اندازه گیری معمول تری به نام رطوبت نسبی استفاده می شود. رطوبت نسبی رطوبت (RH) درصدی از مقدار آبی است که هوا می تواند در دمای معین نگه دارد.
معادله زیر درصد رطوبت نسبی را محاسبه می کند.
کجا:
Pa = فشار واقعی
Ps = فشار اشباع
رطوبت نسبی به دما بستگی دارد. در ۱۰۰% RH، فشار واقعی بخار آب برابر با فشار اشباع است.
دمایی که در آن وجود دارد نقطه شبنم نقطه نام گذاری می شود. هر گونه سرد شدن در زیر نقطه شبنم باعث متراکم شدن آب می شود.
اگر اتمسفر در یک رطوبت ثابت در طول روز تثبیت شود، کاهش دما در شب ممکن است به زیر نقطه شبنم رفته و باعث متراکم شدن بخار شود.
بخار متراکم کننده پدیده ای را ایجاد می کند که معمولاً به عنوان شبنم شناخته می شود.
نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که سنسور فقط یک اندازه گیری، رطوبت مطلق، RH یا نقطه شبنم را به دست آورد، زیرا دو مورد دیگر را می توان با استفاده از دمای محیط، نمودارها یا معادلات محاسبه کرد.
چرا کنترل رطوبت در گلخانه مهم است؟
کنترل رطوبت برای جلوگیری از انتشار آفات و بیماری ها در گلخانه حیاتی است (به خصوص در گلخانه های هیدروپونیک). سطوح بالای رطوبت باعث رشد سفیدک سطحی، بیماری بوتریتیس و سایر بیماری‌های قارچی میشود که می‌توانید در اینجا بیشتر در مورد آنها بیاموزید.
به علاوه رطوبت بیش از حد می تواند به طور قابل توجهی عملکرد گیاهان را در گلخانه کاهش دهد. این به این دلیل است که رطوبت بر میزان تعرق گیاهان شما و نحوه جذب مواد مغذی آنها تأثیر می گذارد. از طرف دیگر، عدم رطوبت کافی می تواند باعث خشک شدن گیاهان شما و نیاز به آب بسیار بیشتر آنها شود.
چگونه متوجه شویم که در گلخانه رطوبت کافی وجود ندارد؟
گلخانه داران اغلب با مسئله رطوبت بیش از حد در گلخانه خود مواجه می شوند، اما متوجه این موضوع نمی شوند. یکی از نشانه های نامطلوب اینکه گلخانه شما ممکن است خیلی مرطوب باشد، قهوه ای شدن گیاهان شماست. اگر هوا گرفته، داغ و سنگین باشد، احتمالاً می توانید رطوبت موجود در هوا را نیز احساس کنید. همچنین اگر در طول روز آب بیش از حد در سینی های گیاه باقی بماند، ممکن است نشانه رطوبت بالا باشد.
برخی از باغداران با مشکلی متضاد مواجه هستند: عدم رطوبت کافی، به خصوص اگر در آب و هوای خشک زندگی کنند. این مسئله معمولاً با خشک شدن ریشه ها، پژمرده شدن یا حتی خشک شدن برگ ها و یا افتادگی گیاهان به گونه ای که گویی به آب نیاز دارند نشان داده می شود.
علاوه بر این، فصول خاصی با سطح رطوبت بالاتری همراه هستند. به عنوان مثال، منطقه شما ممکن است در تابستان مرطوب باشد یا در بهار بارندگی زیادی داشته باشد. در این حالت، کنترل رطوبت در گلخانه بسیار مهم می شود.
اگرچه اغلب می‌توانید نشانه‌هایی از رطوبت بیش از حد یا کمبود رطوبت را متوجه، اما فقط به حواس خود متکی نباشید. سعی کنید از یک رطوبت سنج در گلخانه خود استفاده می نمایید.
رطوبت مطلوب در گلخانه چقدر است؟
در حالی که هر گیاه متفاوت است، سطح رطوبت مطلوب برای اکثر گیاهان در گلخانه حدود ۸۰٪ در دمای ۲۷ درجه سانتیگراد می باشد. در حدود ۸۰ درصد، اکثر گیاهان گلخانه ای بهترین عملکرد و بالاترین نرخ رشد را دارند. گیاهانی که در معرض بالاتر یا کمتری قرار دارند، سرعت رشد و عملکرد کمتری دارند که مانع از جذب مواد مغذی و آب می شوند.
با این حال، به خاطر داشته باشید که برخی از گیاهان گرمسیری سطوح رطوبت بالاتر را ترجیح می دهند و برخی از گیاهان مانند گیاهان گوشتی و کاکتوس ها در رطوبت کمتر بهترین عملکرد را دارند. به طور کلی، گیاهان با برگ های ضخیم تر، به دلیل توانایی آنها در نگهداری آب، رطوبت کمتری را نیاز دارند. مطمئن شوید که آیا گیاهانی که قصد پرورش آن را دارید نیاز غیرمعمولی به رطوبت دارند یا خیر.
در نهایت، به خاطر داشته باشید که دما بر رطوبت تأثیر می گذارد. دمای بالاتر به معنای تبخیر بیشتر و در نتیجه رطوبت کمتر است. برعکس این مطلب برای دماهای به خصوص پایین صادق است. به همین دلیل مهم است که دمای گلخانه خود را حفظ کنید، در حالت ایده آل بین ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد.
نحوه کنترل رطوبت در گلخانه
اکنون که رطوبت ایده آل برای گلخانه ها را متوجه شده اید، مهم است که یاد بگیرید چگونه آن را کنترل کنید تا گیاهان شما رشد کنند. به دلیل محیط بسته و آبیاری مکرر، گلخانه می تواند به سرعت بیش از حد مرطوب شود. در نتیجه باغداران گلخانه معمولاً به جای رطوبت اضافی با کمبود رطوبت مواجه هستند.
به خاطر داشته باشید که رطوبت بیش از حد می تواند باعث عفونت قارچی شود یا از رشد گیاهان شما جلوگیری کند. در زیر، ما برخی از بهترین راه‌ها برای کاهش رطوبت در گلخانه را بررسی خواهیم کرد.
۱. از آبیاری زیاد خودداری کنید
ارزان ترین و ساده ترین روش برای کاهش رطوبت گلخانه، آبیاری در مواقع ضروری است. همچنین آبیاری گیاهان خود را در شب هنگام کاهش دما متوقف کنید. آب بیش از حد در کف گلخانه، گیاهان و سایر سطوح نیز رطوبت گلخانه شما را با تبخیر افزایش می دهد.
برای خشک نگه داشتن گلخانه خود این مراحل را انجام دهید:
- از باقی ماندن رطوبت اضافی روی گیاهان خودداری کنید. به جای سمپاش ها می توانید از سیستم آبیاری قطره ای استفاده کنید تا آب را فقط در جایی که نیاز است هدایت کنید.
- گیاهان خود را در اوایل روز آبیاری کنید تا قبل از شب خشک شوند.
- علف های هرز را مرتباً بیرون بیاورید زیرا رطوبت را در تاج برگ نگه می دارند.
- زه کشی مناسبی در کف گلخانه انجام دهید
- مطمئن شوید که در سینی های گلخانه شما آب راکد وجود نداشته باشد. این مسئله نه تنها رطوبت را افزایش می دهد، بلکه بستری برای رشد پاتوژن های قارچی و آفات خاص ایجاد می کند.
این ترفندهای ساده می توانند به شما در حفظ رطوبت ایده آل در گلخانه کمک کنند.
۲.تهویه
تهویه خوب گلخانه نه تنها گردش هوا را بهبود می بخشد بلکه به کنترل رطوبت نیز کمک می کند. گردش هوا کلید پیشگیری از عفونت قارچی است که معمولاً در نقاط مرطوب اتفاق می افتد. تهویه گلخانه به تبخیر آب اضافی کمک می کند و در نتیجه رطوبت را در سطح ایده آل نگه می دارد. شما می توانید تهویه گلخانه خود را با استفاده از فن ها، دریچه ها و درها افزایش (یا کاهش) دهید.
اقداماتی که می توانید برای اطمینان از تهویه مناسب انجام دهید عبارتند از:
- برای بهبود جریان هوا برای گیاهان، نیمکت ها و میزهای رشد خود به اندازه کافی فضا ایجاد کنید
- فن(های) گلخانه خود را روشن کنید و به آنها اجازه دهید هوا را در اطراف گلخانه شما حرکت دهند (حتی می توانید روی آنها یک تایمر قرار دهید).
- پنجره های گلخانه را باز کنید تا هوای تازه وارد شده و رطوبت از آن خارج شود.
تهویه یک روش آسان برای کمک به کنترل رطوبت در گلخانه شما است. با این حال، می تواند یک روش انرژی بر باشد که همیشه در همه آب و هواها موثر نیست. این به این دلیل است که هوای بیرون می تواند سطوح مختلفی از رطوبت داشته باشد، در شب، در فصول بارانی یا در آب و هوای گرمسیری رطوبت می تواند بیشتر باشد.
علاوه بر این، تهویه می تواند در فصول سرد بر دمای گلخانه تأثیر نامطلوبی بگذارد و استفاده از فن ها می تواند منجر به کاهش قابل توجه دما شود. تهویه یا استفاده از فن ها در زمستان برای حفظ دمای ایده آل نیاز به گرمایش بیش از حد دارد که نه عملی است و نه مقرون به صرفه. با این حال، زمانی که هوا گرم است یک گزینه عالی است!
۳. گرمایش
بسته به اندازه گلخانه خود، ممکن است لازم باشد روی یک بخاری با کیفیت سرمایه گذاری کنید تا گلخانه خود را در ماه های سردتر گرم نگه دارد. گرم کردن گلخانه با بخاری برقی نیز به کنترل یا کاهش رطوبت کمک می کند، زیرا دمای بالاتر باعث تبخیر بیشتر می شود.
گرمایش به افزایش ظرفیت هوا برای نگهداری رطوبت و کاهش چچگالش کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که دمای بخاری خود را در شب کاهش می دهید تا از چگالش جلوگیری شود. همچنین می‌توانید از تشک‌های حرارتی برای گرم نگه داشتن ریشه‌های گیاه و جلوگیری از چگالش روی گیاهان استفاده کنید.
در حالی که یک بخاری فضای ساده ممکن است برای گلخانه های کوچکتر کافی باشد، گلخانه های بزرگتر ممکن است به تجهیزات گرمایشی پیچیده تری نیاز داشته باشند.
۴. خشک کننده ها
می توانید در گلخانه خود از خشک کننده ها برای از بین بردن رطوبت اضافی هوا استفاده کنید. خشک‌کننده‌ها از یک فرآیند شیمیایی برای جذب بخار آب استفاده می‌کنند و به طور خودکار رطوبت را از هوا بدون نیاز به هدایت جریان هوا کاهش می دهند.
بسته به اندازه گلخانه خشک کن ها را می توان به عنوان یک روش سریع و موثر برای کنترل رطوبت استفاده کرد. اگر گلخانه بزرگتری دارید، ممکن است به روش های دیگری نیاز داشته باشید. خشک‌کننده‌ها به انرژی زیادی مانند روشهای گرم کردن گلخانه نیاز ندارند، اما ممکن است گران باشند.
۵. از رطوبت گیر استفاده کنید
یکی از کارآمدترین روشهای کنترل رطوبت، رطوبت‌گیر است. اگر رطوبت گلخانه شما اغلب زیاد است، بهتر است یک رطوبت گیر با کیفیت که مخصوص گلخانه ها طراحی شده است را امتحان کنید. رطوبت‌گیرها رطوبت هوا را کاهش می‌دهند و تهویه هوا را نیز افزایش می‌دهند.
از آنجایی که رطوبت‌گیرها هوا را از بیرون گلخانه نمی‌کشند، سیستم‌های بسته بدون دریچه هستند که از نظر انرژی کارآمدتر هستند. به علاوه، آنها در فصل زمستان که سعی می کنید هوای گرم را در داخل نگه دارید، گزینه بسیار خوبی هستند. اکثر دستگاه های رطوبت گیر دارای رطوبت سنج هستند که به نظارت بر میزان رطوبت گلخانه شما کمک می کند.
دو نوع مختلف رطوبت گیر وجود دارد: رطوبت گیر شیمیایی و مکانیکی. در حالی که رطوبت‌گیرهای مکانیکی از تکنیک‌های یخچال یا سیستم‌های پمپ حرارتی استفاده می‌کنند، رطوبت‌گیرهای شیمیایی به سادگی از یک محلول اشباع شده استفاده می‌کنند که رطوبت را از هوا می‌کشد.
در حالی که رطوبت‌گیرها کارآمد و مؤثر هستند، می‌توانند هزینه زیادی به شما متحمل کنند.
روشهای سنجش
به طور کلی، به دست آوردن اندازه گیری رطوبت کار آسانی نیست.
بسیاری از ابزارها دارای دقت ضعیف، پهنای باند باریک، مشکلات آلودگی و هیسترزیس هستند. برخی از سازها قطعات بزرگ، ناهنجار و گران قیمت هستند.
برای تشدید این مشکل، دستگاه های بسیار دقیق کمی برای تولید و اندازه گیری رطوبت وجود دارد که برای استفاده در کالیبراسیون سنسور مورد نیاز است.
در زیر، روش های مختلف سنجش رطوبت مورد بحث قرار گرفته است.
روش روانسنجی
قدیمی ترین روش برای اندازه گیری رطوبت نسبی، روش سایکرومتریک است.
روان سنجی معمولاً به عنوان روش حباب “تر” و “خشک” شناخته می شود. یک سنسور سایکرومتریک به طور مستقیم رطوبت را حس نمی کند، بلکه دما را برای یافتن غیر مستقیم رطوبت نسبی حس می کند.
عناصر حسگر می توانند دماسنج، RTD یا ترمیستور باشند.
اولین عنصر حسگر، لامپ خشک، دمای محیط را اندازه گیری می کند. عنصر حسگر دوم، لامپ مرطوب، در یک فتیله اشباع شده با آب مقطر محصور شده است.
هوای اجباری در سراسر لامپ مرطوب باعث تبخیر می شود که آن را زیر دمای محیط خنک می کند. مقدار تبخیر (خنک شدن) به فشار بخار هوا بستگی دارد.
با استفاده از دمای مرطوب و خشک لامپ، رطوبت نسبی را می توان در نمودار سایکرومتریک مشاهده کرد.
جستجوی %RH در نمودار برای هر اندازه گیری زمان بر و دست و پا گیر است.
با فناوری امروزی، نمودارهای سایکرومتری و معادلات نقطه شبنم را می توان در یک ریزپردازنده ذخیره کرد، بنابراین این روش را به یک روش سنجش مستقیم برای RH و نقطه شبنم تبدیل می کند.
سیکرومتر اسلینگ به اواخر قرن ۱۹ برمی گردد. از دماسنج‌های جیوه‌ای برای اندازه‌گیری دما استفاده می‌کرد و چرخاندن لامپ به اطراف باعث حرکت هوا در سراسر لامپ مرطوب می‌شد. امروزه واحدها فن هایی برای تهویه لامپ مرطوب تعبیه کرده اند.
یک سنسور سایکرومتریک دقت خوبی با وضوح %RH 0.1% دارد، میزان رطوبت از ۱۰ تا ۱۰۰% در دماهای ۳۲oF تا ۱۴۰oF و دقت + ۲ درصد معایب یک حسگر سایکرومتریک زمان پاسخ آهسته است و به طور قابل توجهی گران تر هستند.
روش نقطه شبنم
روش دیگر برای اندازه گیری رطوبت استفاده از حسگر نقطه شبنم است. دو نوع رایج از سنسورهای نقطه شبنم وجود دارد، نوع سطح تراکم سرد شده یا محلولی از کلرید لیتیوم اشباع.
محلول لیتیوم کلرید اشباع شده مستقیماً رطوبت نسبی را حس نمی کند.
اشباع یک فیتیله با الکترودهای مقاومتی در محلول و جریان تحریک از طریق فتیله باعث ایجاد گرمای ژول می شود. حرارت باعث تبخیر مقداری از محلول می شود که باعث کاهش مقاومت و کاهش حرارت می شود.
در نهایت تعادل حاصل می شود و دمای محلول می تواند به نقطه شبنم مربوط شود.
نوع سطح چگالش سرد شده دمایی را که در آن چگالش شروع می شود با دقت بسیار تشخیص می دهد. متداول ترین وسیله ای که استفاده می شود آینه ای برای تشخیص تراکم است. سیستم طوری تنظیم شده است که یک LED (دیود ساطع کننده نور) با زاویه حدود ۴۵ درجه از آینه منعکس می شود.
یک ترانزیستور فوتو نور منعکس شده را تشخیص می دهد. سپس دمای آینه به صورت الکترونیکی کنترل می شود. این سیستم با خنک کردن سطح آینه زیر دمای محیط کار می کند تا زمانی که تراکم ایجاد شود. متراکم شدن سطح آینه باعث پراکندگی نور LED می شود. نور پراکنده یک افت ناگهانی در خروجی ترانزیستور عکس ایجاد می کند.
در این مرحله، دمای سطح آینه با استفاده از سنسور دما مانند RTD یا ترمیستور خوانده می شود.
این دما نقطه شبنم است. با یک حلقه بازخورد، خنک کننده یا گرمایش آینه به طور مداوم نقطه شبنم را دنبال می کند.
چند طرح مختلف از سطوح تراکم نیز وجود دارد که استفاده می شود.
.
روش آینه سرد پایدارترین و دقیق ترین روش برای تعیین رطوبت نسبی است. تمیز نگه داشتن آینه و اطمینان از کیفیت بالای سنسور دما و آینه بسیار مهم است.
این روش بهترین محدوده رطوبت (۰-۱۰۰% RH) را دارد و برای گازهای متعدد در فشارهای زیاد قابل استفاده است. این سازها حجیم و بسیار گران هستند.
تمیز نگه داشتن آینه و اطمینان از کیفیت بالای سنسور دما و آینه بسیار مهم است.
این روش دارای بهترین محدوده رطوبت (۰-۱۰۰% RH) است و می تواند برای گازهای متعدد در فشارهای زیاد مورد استفاده قرار گیرد. این سازها حجیم و بسیار گران هستند.
تمیز نگه داشتن آینه و اطمینان از کیفیت بالای سنسور دما و آینه بسیار مهم است.
این روش دارای بهترین محدوده رطوبت (۰-۱۰۰% RH) است و می تواند برای گازهای متعدد در فشارهای زیاد مورد استفاده قرار گیرد. این سازها حجیم و بسیار گران هستند.
روش رطوبت سنجی
روش رطوبت سنجی سنجش رطوبت نسبی رایج ترین است. ابزارها عموما فشرده، قابل اعتماد و ارزان هستند. سنسورهای رطوبت سنجی خروجی ای ارائه می دهند که مستقیماً نشان دهنده رطوبت است.
اولین عناصر حسگر رطوبت ماهیت مکانیکی داشتند. ابعاد فیزیکی مواد مختلف با جذب۱ آب تغییر می کند.
نمونه هایی از این موارد مو، غشای حیوانات و برخی پلاستیک ها هستند. برای ساختن یک سنسور از این مواد، عنصر با یک فنر در کشش نگه داشته می شود.
یک کرنش سنج جابجایی ناشی از تغییر در رطوبت هوا را کنترل می کند. خروجی کرنش سنج به طور مستقیم با رطوبت نسبی متناسب است.
روش دوم رطوبت سنجی، پوشش یک کریستال نوسانی (کوارتز) با یک پوشش رطوبت سنجی است.
هنگامی که پوشش آب را جذب می کند، جرم تغییر می کند و سپس فرکانس نوسان کریستال را تغییر می دهد.
روش مبهم تر رطوبت سنج الکترولیتی است.
این روش پیچیده است و به اندازه کافی استفاده نمی شود تا توضیح لازم را داشته باشد.
گام‌های اخیر در زمینه لایه نازک و فناوری ریزماشینکاری، تولید حسگرهای رطوبت‌سنجی خازنی و مقاومتی با کیفیت بالا را ممکن می‌سازد.
این حسگرها در سال‌های اخیر دقیق‌تر، فشرده‌تر و پایدارتر شده‌اند و آنها را در صنعت محبوب کرده‌اند. مواد مورد استفاده برای تولید این عناصر حسگر این قابلیت را دارند که با جذب آب، ویژگی های الکتریکی خود را تغییر دهند. مواد در طول سال ها از نمک های الکترولیتی، سرامیک ها و پلیمرهای اخیراً محبوب تغییر کرده اند. طراحی های جدید در مواد حسگر بر بسیاری از مشکلات غلبه کرده است.
.
اولین مشکل عمده سنسورها پهنای باند باریک بود.
هر سنسور منفرد فقط در بازه ۱۰ تا ۲۰ درصد رطوبت نسبی قابل اعتماد بود. تعداد زیادی سنسور تولید شده با دهانه های خاص کل دهانه %RH را پوشش می دهند. سپس زمانی که آب جذب شده ناخالصی هایی را روی سطح باقی می گذاشت، مشکلی وجود داشت. این ناخالصی ها ویژگی های الکتریکی مواد حسگر را تغییر می دهند. پلیمرهای مورد استفاده اکنون بر این مشکلات اولیه غلبه کرده اند.
یک حسگر خازنی مانند یک خازن صفحه موازی تولید میشود
عنصر حسگر به عنوان دی الکتریک عمل می کند. همانطور که رطوبت موجود در هوا بخار آب را تغییر می دهد، پلیمر حسگر با جذب تغییر می کند و در نتیجه ثابت دی الکتریک تغییر می کند.
ثابت دی الکتریک با ظرفیت خازن نسبت مستقیم دارد که با %RH نسبت معکوس دارد.
تکنیک‌های جدید در تولید لایه‌های نازک، این لایه‌ها را دقیق، پایدار و تولید مقادیر زیاد را آسان کرده است.
.
انواع مقاومتی رطوبت سنج ها حسگرهایی هستند که ACI در محصولات خود استفاده می کند.
حسگرها از قرار دادن یک لایه نازک از پلیمر حسگر بر روی مجموعه ای از الکترودهای شانه تشکیل می شوند. شکل ۱ نمایشی از بخش های فیزیکی سنسور رطوبت است.
این سنسور آب را به مواد حسگر رطوبت جذب می کند که مقاومت پلیمرها را تغییر می دهد. مواد دیگر آب را جذب می کنند که فقط مقاومت سطح را تغییر می دهد. از آنجایی که آب جذب می شود، مقاومت توده ای پلیمر تغییر می کند و حسگر را در برابر آلودگی سطحی مقاوم می کند.
سنسور به یک جریان تحریک AC نیاز دارد. بنابراین هیچ شانسی برای الکترولیز یا جداسازی پلیمر حساس به رطوبت وجود ندارد. فناوری لایه نازک باعث می شود این سنسورها دقیق، پایدار و آسان تولید شوند.
انتخاب مواد به آنها اطمینان می دهد که زمان پاسخگویی سریع با هیسترزیس کمی دارند.
یکی دیگر از جذابیت‌های آنها اندازه کوچک و هزینه کم آنهاست.
اشباع‌سازی با رطوبت کمینه یا حداقلی،
که نام‌های دیگری شامل اشباع‌سازی مویرگی یا خشک نیز دارد، روشی مرسوم است برای ساخت کاتالیست‌های ناهمگون. این روش به پیش ماده یک فلز فعال نیاز دارد که عموماً در محلول آبدار یا ارگانیک حل شده‌است. در این روش، با اندازه‌گیری قبلی میزان رطوبت مورد نیاز بستر، محلول پیش ماده با میزان مشخص به بستر یا ساپورت اضافه میشود که دارای همان مقدار حجم و فضای خالی برای محلول را داراست. محلول از طریق انتقال مویرگی به منافذ رسوخ می‌کند. میزان محلولی که بیشتر از حجم منافذ بستر کاتالیست استفاده میشود، باعث تغییر پدیده انتقال محلول از حالت مویرگی به نفوذ خواهد شد که پدیده‌ای بسیار کند می‌باشد. پس از آن، توسط فرایندهای خشک کردن و کلسینه کردن، ترکیبات فرار محلول خارج می‌شوند و باعث می‌شوند که فلز بر سطح کاتالیست باقی بماند. بیشینه (ماکزیمم) بارگذاری فلز به حلالیت‌پذیری پیش ماده در محلول ربط دارد.
در این مقاله سعی شده در رابطه با رطوبت گلخانه نکاتی در حد آموزش و آشنایی گردآوری شود و به اطلاع شما رسانده شود برای مشاوره گرفتن و طراحی با متخصصان گلخانه بازیار تماس حاصل فرمائید. یا فرم مخصوص در ارتباط با ما را پر کرده تا در اولین فرصت با شما تماس حاصل فرمائیم
این مقاله ترجمه و بر گرفته شده از :
چکیده انگلیسی مقاله
